Onze stichting is sinds 2011 betrokken bij het Bishnarathni-bejaardenhuis. In Nepal is het de gewoonte dat een zoon na zijn huwelijk met zijn vrouw bij zijn ouders gaat inwonen. De zorg voor de ouders komt zo vanzelf neer op de schouders van de kinderen. Omdat de laatste jaren veel jongeren in het buitenland studeren en werken, zijn er steeds meer ouderen die op dit bejaardenoord aangewezen zijn. Kinderloze ouderen die niet bij familie terecht kunnen, vinden hier ook een plekje. Het concept bejaardenhuis is uniek in Nepal. In de wijde omtrek is er geen tweede huis als dit te vinden.
In Nepal bestaan geen ouderdomsvoorzieningen als AOW en pensioen, het huis is afhankelijk van donaties en voedsel dat door de lokale bevolking geschonken wordt. Van de vruchten van de slijmappelboom maken de bewoners een siroop die zij verkopen. De directeur is zeer betrokken bij het wel en wee van zijn bewoners en doet er alles aan om het leven voor hen zo aangenaam mogelijk te maken.
De medische voorzieningen in het home zijn voor Nepalese begrippen vooruitstrevend te noemen. De ouderen worden regelmatig medisch onderzocht en er is zelfs een medicijnkast aanwezig.
De siroop
De medicijnkast
Elk jaar brengen wij een bezoek aan het Bishnarathni home en doneert onze stichting een bedrag. In 2013 zijn er twee Nederlandse artsen in opleiding met ons meegegaan. Ook zij waren onder de indruk van de rust, reinheid en de verzorging in dit bejaardenhuis.